چقدرسخته توچشمای کسی که تمام عشقت رو دزدیده و بجاش یه زخم همیشگی روبه قلبت هدیه داده زل بزنی وبه جای اینکه لبریزازکینه ونفرت بشی حس کنی هنوزهم دوستش داری

ای ولی برای رفتنت عجب شتاب میکنی من از کنار پنجره تو را نگاه میکنم و تو به نام دیگری مرا خطاب می کنی چه ساده در ازای یک نگاه پاک و ماندنی هزار مرتبه مرا ز خجلت آب میکنی به خاطر تو من همیشه با همه غریبه ام تو کمتر از غریبه ای مرا حساب میکنی و کاش گفته بودی از همان نگاه اولت که بعد من دوباره دوست انتخاب می کنی..........

کاش بودی تا دلم تنها نبود اسیر غصه ی فردا نبود کاش بودی تا برای قلب من زندگی اینگونه بی معنا نبود کاش بودی تا لبان سرد من قصه گوی قصه ی فردا نبود کاش بودی تا نگاه خسته ام بی خبر از موج و دریا نبود کاش بودی تا زمستان دلم این چنین پر سوز و پر سرما نبود کاش بودی تا فقط باور کنی بعد تو زندگی زیبا نبود

قانون تنهایی من است و تنهایی من عشق و عشق ارمغان دلدادگیست و این سرنوشت سادگیست ! چه قانون عجیبی چه ارمغان عجیبی و چه سرنوشت تلخ و غریبی که هر بار ستارهای زندگی ات را با دستهای خود راهی آسمان پر ستاره امید کنی و خود در تنهایی و سکوت با چشمهایی خیس از غرور پیوند ستاره ها را به نظاره بنشینی و خموش و بی صدا به شادی ستاره های از تو گشته جدا دل خوش کنی و باز هم تو بمانی و تنهایی و دوری و باز هم تو بمانی و یک عمر صبر

روزی که به دنیا اومدی داشت بارون می اومد ولی هوا ابری نبود . میدونی چرا ؟ اون روز فرشته ها داشتن از اون بالا گریه میکردن . چون یکی از اونا کم شده بود.

چشمانم را میدهم و دو ستاره قرض میگیرم تا سنگفرش جاده ای را که تو از آن خواهی آمد نورانی کنم

فکر می کردیم عاشقی هم بچگیست... اما حیف این تازه اول یک زندگیست... زندگی چیزیست شبیه یک حباب.. عشق آبادیه زیبایی در سراب... فاصله با آرزو های ما چه کرد... کاش می شد در عاشقی هم توبه کرد

فرق من و تو:

گفتی عاشقمی، گفتم دوستت دارم.

گفتی اگه یه روز نبینمت میمیرم، گفتم من فقط ناراحت میشم.

گفتی من بجز تو به کسی فکر نمی کنم، گفتم اتفاقا من به خیلی ها فکر می کنم.

گفتی اگه بری با یکی دیگه من خودمو می کشم، گفتم اما اگه تو بری با یکی دیگه، من فقط دلم میخواد طرف

رو خفه کنم.

گفتی ... ، گفتم... .

حالا فکر کردی فرق ما این هاست؟

نه! فرق ما اینه که: تو دروغ گفتی، من راستشو

من از تجربه های تلخ آموختم که هیچ شاخه ای از هیچ ساقه ای جدا نیست و هیچ ساقه ای از هیچ برگی راضی نیست...برگ از درخت دلخوره پاییز بهانه ای بیش نیست...پرنده همیشه بر درخت ثابت نیست...اما تو بی حاصل به خاک ایمان آوردی؟...میشه مثل یه قطره اشک منو از چشمهات بندازی...ولی من نمی تونم جلوی اشکم رو که از رفتن تو سرازیر شده بگیرم...ببین ..من یه دل دارم که کارش منت کشیدنه....تو مقصر نیستی خودم خواستم کنار آرزوهات اردو بزنم

دوستت دارم چون تنهاترین ستاره زندگی منی دوستت دارم چون تنها ترین مصراع شعر منی دوستت دارم چون تنها ترین فکر تنهایی منی دوستت دارم چونزیباترین لخظات زندگی منی دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی دوستت دارم چون به یک نگاه عشق منی

ماهی به آب گفت : تو نمیتونی اشکای منو ببینی , چون من توی آبم... آب جواب داد اما من میتونم اشکای تو رو احساس کنم چون تو توی قلب منی

آغوش پارکینگی است که جریمه ندارد، بوسه تصادفی است که خسارت ندارد . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . چیه دنبالم راه افتادی؟

تک ستاره آسمان دوستی! غم را در سکوت,سکوت را در شب دوست دارم ... عشق را در تو, تو را در قلب, قلب را به خاطر تپیدن برای تو دوست دارم.

از اخرین باری که گفتم دوست دارم 10 دقیقه می گذره.وای خدای من!منو ببخش که ان قدر دیر به دیر بهت ابراز علاقه می کنم.1000بار دوستت دارم.جبران تاخیرم شد؟!

هرگز برای عاشق شدن ، به دنبال بهار و باران و بابونه نباش. گاهی در انتهای خارهای یک کاکتوس به غنچه ای میرسی که ماه را بر لبانت مینشاند

بهت نمی گم دوست دارم ، ولی قسم می خورم دوست دارم ،بهت نمی گم که هر چی بخوای بهت می دم ، چون همه چیزم تویی ، نمی خوام خوابتو ببینم ، چون تو خیلی خوش تر از خوابی ،اگه یه روزی چشمات پر از اشک شده دنبال یه شونه گشتی که گریه کنی ، صدام کن ، بهت قول نمی دم که ساکتت کنم منم پا به پات گریه می کنم ،اگه دنبال مجسمه سکوت می گشی تا سرش داد بزنی ، صدام کن قول میدم ساکت بمونم ، اگه دنبال خرابه می گشتی تا نفرتتو توش خالکی کنی ، صدام کن ، قلبم تنها خرابه ی وجود توست

عشق از دیدگاه معلمیندبیر زیست:عشق مرضی است که میکروب آن از راه چشم وارد بدن میشود.دبیر شیمی:عشق تنها اسیدی است که در قلب اثر دارد.دبیردینی:عشق یک موهبت الهی است که خداوند برای بندگانش هدیه کرده است.دبیر ریاضی:نسبت عشق به بدن مثل نسبت خون است به بدن.دبیر فیزیک:جوان مانند آهنربایی است که هر عشقی را به طرف خود جذب میکند.دبیر ادبیات:عشق باید مثل عشق لیلی و مجنون پاک باشد.دبیر ورزش:عشق یک توپ فوتبال است که به دروازه ی هر قلبی اصابت میکند!!!

ای شب از رویای تو رنگین شده 

سینه از عطر توام سنگین شده

ای بروی چشم من گسترده خویش

شایدم بخشیده از اندوه بیش

همچو بارانی که شوید جسم خاک

هستیم ز الودگی ها کرده پاک

ای تپش های تن سوزان من

اتشی در سایه مژگان من

ای زگندمزارها سر شارتر

ای ز زرین شاخه ها پر بارتر

ای در بگشوده بر خورشیدها

در هجوم ظلمت تردیدها

با توام دیگر ز دردی بیم نیست

هست اگر جز درد خوشبختیم نیست

ای دل تنگ من و این بار نو؟

هایهوی زندگی در قعر گور؟

ای دو چشمانت چمنزاران من

داغ چشمت خورده بر چشمان من

پیش از اینت گر که در خود داشتم

هر کسی را تو نمی انگاشتم

درد تاریکیست درد خواستن

رفتن و بیهوده خود را کاستن

سر نهادن بر سینه دل سینه ها

سینه الودن به چرک کینه ها

در نوازش نیش ماران یافتن

زهر در لبخند یاران یافتن

زر نهادن در کف طرارها

گمشدن در پهنه یازارها

اه ای با جان من اویخته

ای مرا از گور من انگیخته

چون ستاره با دو بال زرنشان

امده از دور دست اسمان

از تو تنهائیم خاموشی گرفت

پیکرم بوی هم اغوشی گرفت

جوی خشک سینه ام را اب تو

بستر رگهام راسیلاب تو

درجهانی اینچنین سرد و سیاه

با قدمهایت قدمهایم براه

ای به زیر پوستم پنهان شده

همچو خون در پوستم جوشان شده

گیسویم را از نوازش سوخته

گونه هایم از هرم خواهش سوخته

اه ای بیگانه با پیراهنم

اشنای سبزه زاران تنم

اه ای روشنان طلوع بی غروب

افتاب سرزمین های جنوب

اه اه ای سحر شاداب تر

از بهاران تازه تر سیراب تر

عشق دیگر نیست این این خبر گیست

چلچراغی در سکوت و تیر گیست

عشق چون در سینه ام بیدار شد

از طلب پا تا سرم ایثار شد

این دگر من نیستم من نیستم

حیف از ان عمری که با من زیستم

ای لبانم بوسه گاه بوسه ات

خیره چشمانم به راه بوسه ات

ای تشنج های لذت در تنم

ای خطوط پیکرت پیراهنم

اه میخواهم که بشکافم ز هم

شایدم یکدم بیالاید به غم

اه میخواهم که بر خیزم ز جای

همچو ابری اشک ریزم هایهای

ای دل تنگ من و این دود عود؟

در شبستان زخمه های چنگ و رود؟

این فضای خالی و پروازها؟

این شب خاموش و این ارزوها؟

ای نگاهت لای لائی سحر بار

گاهوار کودکان بیقرار

ای نفسهایت نسیم نمیخواب

شسته از من لرزه های اظطراب

خفته در لبخند فرداهای من

رفته تا اعماق دنیای من

ای مرا با شور شعر امیخته

اینهمه اتش به شعرم ریخته

چون تب عشقم چنین افروختی

لاجرم شعرم به اتش سوختی